De Nederlandse BarBara Hanlo maakte dankbaar gebruik van het zwiepen der takken, toen het weer omsloeg op de Disibodenberg in Duitsland, waar zij in een kloosterruïne op zoek ging naar de geest van de middeleeuwse zieneres Hildegard van Bingen.

A wind rose is het gedramatiseerde verslag van Hanlo’s ‘bedevaart’ naar dit oord met afwisselend beelden van de snelweg en een performances van de kunstenares Anet van der Elzen in de kloosterruïne. Het filmpje mondt uit in een abstract beeld van een ‘zandkogel’ een oplichtende cirkel die als verdwijnpunt kan fungeren, maar ook als kiem van een nieuw begin. A wind rose baadt in een stralend, zeer groeizaam groen: de kleur van de vruchtbaarheid. Hanlo heeft zich de afgelopen jaren gespecialiseerd in het chemisch ‘omkleuren’ van zwart-wit foto’s. Onlangs heeft zij er een boekje over uitgebracht onder de titel Coloured black and white. Bij monde van de Egyptische godin Isis brengt Hanlo in dit geschrift een ode aan de magie van het alchemistische proces, maar ze omschrijft de gang van zaken ook nauwkeurig in een verzameling recepten.

Karel Doing vroeg Hanlo haar onderzoek in te zetten voor Rainbow Stories – en Hanlo vond dat een uitdaging. Bij haar eerdere films, zoals het schrijversportret van haar oom Jan Hanlo, en die man ben ik zelf (1991) deed ze veel ervaring op met low budgets maar een no budget film was nieuw voor haar. ‘Zoals Karel over zijn ideeën spreekt en ze uitvoert , dat vind ik heel innemend. Het risico van beschadigingen is in zijn studio groter dan in een laboratorium, maar het biedt wel vrijheid dat hij zelf de apparatuur heeft om te printen.

Voor de chemische omkleuring van A wind rose namen Doing en Hanlo veel proeven samen. ‘Het is vrij eenvoudig films om te kleuren door ze af te drukken via een filter’ zegt Hanlo ‘maar ze door een bad chemicaliën halen is een kwetsbare methode. Je werkt met de originele beelden en je weet nooit hoe de kleur daarop ingrijpt. Als badkuip gebruikte ik een stuk dakgoot van pvc, één meter lang. Een Super 8-film past daar precies in . Tenminste als je hem voorzichtig in lussen legt.’

Doing: ‘Om de effecten te controleren maakten we tussendoor steeds prints, en vaak hebben we dezelfde beelden een aantal keren behandeld, zodat zij kon kiezen uit de resultaten en we de behandeling konden aanpassen. Soms krijg je een hele regelmatige gloed, maar het beeld kan ook gaan solariseren, zodat het er half negatief half positief uitziet’.
Hanlo heeft dergelijke vervormingen aangewend ter ondersteuning van haar verhaal. De vlekken en wolken van kleur verlenen A wind rose een onwerkelijke atmosfeer, alsof Hildegard von Bingens ‘visioen van het levende licht’ uit straalt over de snelweg en de kloosterberg.