In ‘Composities van licht’ heb ik geprobeerd het licht te vangen en om te zetten in kleur. Ik gebruikte daarvoor gekleurde, uitgeknipte, kartonnen kruisjes die met behulp van een motortje snel werden rondgedraaid tegen een gekleurde achtergrond. De beweging zorgde voor de menging van de kleuren, van het kruisje en zijn achtergrond, bij de weerkaatsing van het licht. Dat legde ik eerst vast op kleine Polaroids waarbij het beeld dat de camera vast legt, met behulp van kleurstoffen in een paar minuten wordt omgezet in een kant-en-klare foto. Van die opname zijn vervolgens negatieven gemaakt die konden worden afgedrukt op groot formaat. Met het idee om de overvloeiende kleuren zichtbaarder te maken waardoor de beelden ruimtelijker werden. En sterke associatie zouden oproepen met de micro- en macrokosmos die uit het licht tevoorschijn komt.

Je zou kunnen zeggen dat de verheven structuren en de overeenkomsten van de microkosmos en macrokosmos de drijfveer zijn voor dit werk zijn. Of het nu gaat over de geboorte van een ster, het ontkiemen van de menselijke vrucht of het zaadje van een plant, elk fenomeen heeft in principe zijn eigen belang, maar doet niet onder voor de ander. Sterker nog ze zijn allen nauw verbonden.

Toen ik de serie voor het eerst tentoonstelde was ik geraakt door de reacties die de serie opriep zonder dat ik er iets over hoefde uit te leggen, omschreef men ze als: planeten, het ontstaan van een foetus, of de iris van een oog.