Een Instalatie, een film, een performance in samenwerking met Geerten TenBosch

Geinspireerd op 'Die sieben Todsünden' (1933) Bertol Brecht en Kurt Weill en Jheronimus Bosch's schilderij 'Zeven Hoofdzonden' 1500-1525 

IJdelheid, trots, woede, vraatzucht, lust, hebzucht, jaloezie

Zijn het zonden, zijn het eigenschappen, is het karakter?

Wat doen we als er geen richtlijnen meer zijn, met welke ogen kijken we naar onszelf, hoe groot is onze angst voor de vrijheid eigenlijk en wat is dat: verbeelding?

Zeven ruimtes en iedere ruimte staat voor een doodzonde. De ruimtes die zich ook op locatie kunnen bevinden, worden door ons gemaakt of bewerkt en ingericht met Jeroen Bosch’ rijke verbeelding als inspriatiebron. Iedere ruimte krijgt een volstrekt eigen sfeer die naar ons idee te maken heeft met een zonde (ruime geïnterpreteerd).

In iedere ruimte wordt een performance opgevoerd die deels inproviserend tot stand komt en uitgaat/gebruik maakt van de inrichting en accesoires die er zijn.

'Alles is ijdelheid' (Claire Goll) 'Haat is een deugd' (Arthur Schopenhauer)

Ons idee is om er geen oordeel aan te verbinden, geen moraal

Het is veeleer de strijd van de mens met zichzelf, de worsteling met eigen karakter, met zijn afkomst, met de eisen die de maatschappij stelt en de dilemma’s van wat je zelf wilt. Het heen en weer worden geslingerd tussen verschillende emoties; tussen voelen en denken; tussen binnen en buiten; tussen willen en kunnen; tussen doen en laten.

'Ik’ & 'andere ik’

Een vrouw en de verbeelding van haar verlangens, haar angsten en haar schaamte, opgekropte woede, verdriet, frustraties, twijfels, dromen, visioenen en wensen, gekoppeld aan de zeven doodzonden.

Eén vrouw speelt twee vrouwen; ‚ik’ en ‚andere ik’ die voortdurend met elkaar bezig zijn, in strijd zijn, en in elke scène iets met elkaar te stellen hebben.

De één is braaf en conformistisch; de ander creatief, expressief, onaangepast, die wil het leven ‚leven’, vitaal en met het lef om te ‚mislukken’. Zij houdt de aangepaste, de brave een spiegel voor.

Onvoorspelbaar en grillig duikt ‚andere ik’ onverwacht op om de ‚ik’ te confronteren.

Soms wreed of gemeen, soms wanhopig en triest...

Emoties komen voort uit ongemakken, menselijke tekorten die verborgen moeten blijven want alles moet perfect zijn. Vooral in deze tijd waarin we naar hartelust chirurgisch oplappen, bijwerken, gladstrijken, liegen enz. Een oppervlakkig voortrazen waardoor alles en iedereen uitgeput raakt...

Een metafoor voor de wereld, doch zonder dit expliciet te willen uitleggen. Het is de poging om onderhuidse, onuitgesproken en gevoelde ‚dingen’ om te zetten in beelden. De ongerustheid over wat er aan de hand is. En te raken aan het onbenoembare...

Een psychologische triller op zakdoekformaat.

De ruimte van de trots

TROTS/IJDELHEID/HOOGMOED / PRIDE latijn: superbia

Trots is het excessieve geloof in eigen kunnen

Het is de zonde waar alle andere zonden uit voort komen

Straf in de hel: gebroken op een wiel

Dier: paard, kleur: lila

Bosch: hoofddeksels en spiegels, sieraden, sierbekers, karaffen, vruchten (sinasappel), parels plaats: in de huiskamer

‚Als je in de spiegel kijkt staat de duivel achter je’ een brabants gezegde

Vaak afgebeeld als een vrouw met een pauw, soms met een leeuw of een adelaar

andere symbolen: de ruiter wordt van zijn paard geworpen; de haan, de gevallen engel, het luipaard, de spiegel en de toren van Babel

 

De ruimte van de afgunst

JALOEZIE/AFGUNST / ENVY latijn: invidia

De wens om alles wat de ander heeft ook te hebben

Straf in de hel: je wordt in ijskoud water gestopt

Dier: de hond kleur: groen

Bosch: honden met botten, valkenier

Soms uitgebeeld door een vrouw die haar eigen hart opeet, of soms haar ingewanden. Het attribuut waar ze gewoonlijk mee verschijnt is de slang, soms afgebeeld als haar uitgestoken giftige tong. Andere symbolen zijn de schorpioen en ,het’boze oog’.

De ruimte van de luiheid

LUIHEID / SLOTH  latijn: acedia ‚not to care’ spiritual sloth / apathie, verveling

Het vermijden van fysieke en geestelijke arbeid

Straf in de hel: je wordt in een slangenkuil gegooid

Dier: geit kleur: lichtblauw

Bosch: het kussen, spinlokken, duivelse gedachtes

Een kamer met een kast, een kast met planken en deuren.Op een plank ligt ‚andere ik’

‚Ik’ schrikt als ze de kast opent en haar kleren erin wil leggen

De ruimte van de vraatzucht

VRAATZUCHT / GLUTTONY latijn: gula

Overconsumptie

Straf in de hel: je wordt gedwongen gevoed door ratten, padden en slangen

Dier: het varken kleur: oranje

Bosch: uil als lokvogel of muizenvanger (slecht, staat voor dwaasheid en zonde, altijd in het donker) sleutel, buidel, driepotige stoeltjes

Gepersonifieerd door zwaarlijvige figuren, of door dieren als de beer, de vos en de wolf.

De ruimte van de wellust

WELLUST/ONKUISHEID / LUST latijn: luxuria

Een overdreven hunkering naar lichamelijke liefde, begeerte

Straf in de hel: branden in het vuur en in zwavel

Dier: de koe kleur: blauw

Bosch: muzikanten, mooie stoffen en tent in de minnentuin, trippen, kersen, koelkaraf plaats: de tuin

Slangen en padden zijn gebruikelijke symbolen, vaak zogend aan borsten of bij vrouwelijke geslachtsdelen afgebeeld.

Andere symbolen: aap, ezel, basilisk, beer, kat, centaur, duivel, geit, haan, haas, luipaard, minotauris, paard en heks

De ruimte van de woede

WOEDE/TOORN / ANGER latijn: ira

Vaak gerelateerd aan wraak

Iemand die zich van de liefde afkeert, gramschap, drift, onredelijk, onbeheersbaar, uitzinnig

Straf in de hel: je wordt in stukken gescheurd

Dier; de beer kleur: rood

Bosch: stoel op het hoofd, mes plaats: boerenscene

Vaak uitgebeeld als een vrouw die haar kleren verscheurt

De ruimte van de gierigheid

GULZIGHEID/GIERIGHEID / GREED latijn: avaritia

Materiële weelde, pure egoïstische hebberigheid naar goederen (zonder enige spritualiteit)

straf in de hel: gekookt in hele luxe olie

dier: kikker kleur: geel

Bosch: notaris met een buidel en een boek, geld, maatstaf

Afgebeeld door een harpij die een vrek aanvalt die geld of appels opslaat