‘Zondagochtend als ik wakker word…’ is een bundel geschreven zondagochtendrituelen van kinderen uit groep drie (5/6 jaar). Het handschrift van ieder kind afzonderlijk is eigen, hun letters hebben nog veel karakter en een sterke verwantschap met tekenen. De opdracht aan de kinderen was om alleen te schrijven over hun zondagochtend, toch volgde in veel gevallen de tekening onvermijdelijk en werd onderdeel van de bladvulling en het verhaal.
De kracht van de hier afgedrukte teksten zit zowel in de nog vrije schrijfwijze als ook in de fonetische spelling. Het wordt duidelijk hoe moeilijk het is om het gesproken woord te vertalen naar het schrift, waarbij allerlei afspraken zijn gemaakt over de manier waarop. Bij het schrijven van deze verhalen zijn de kinderen niet bekend met de spelling en gaan af op hun eigen klanken. Voor wie, in tegenstelling tot de kinderen, de lees- en spelafspraken vanzelfsprekend zijn, is het van belang om de teksten hardop te lezen om de eerste stappen van vertellen naar schrijven mee te kunnen maken. Een stukje van hun lievelingspyjama vormt steeds de omgeving van hun opgeschreven belevenis.
Even gaat op zondagochtend de deur op een kiertje.