nl
Informatie
SluitSfeervolle en breekbare abstractie. Filmische en muzikale variaties op een ronde vorm.
Expressionistisch filmgedicht waarin beeld en geluid twee op zichzelf staande werelden zijn, maar door hun ronde vormen een eenheid worden.
Ik herinner me hoe ik in de donkere kamer stond, de vergroter schoonveegde en plots de lamp een perfecte cirkel liet verschijnen. Toen ik aan de scherpstelknop draaide, bewoog de cirkel – groter, kleiner, eindeloos heen en weer. Met mijn Bolex legde ik dit spel vast op 16mm film. Later kleurde ik de stroken in vier tinten: blauw, groen, geel en rood.
De solarisatie bracht onverwachte effecten: objecten die in beweging en kleur veranderden, als toevallige openbaringen. Het toeval zelf werd medemaker, en riep het idee op van een spirituele kracht. De cirkelvormige objecten verbeelden die levenskracht in haar verschillende fases.
Zoals Wassily Kandinsky zei “ De cirkel is misschien wel de meest bescheiden vorm, maar zij dringt zich met roekeloze kracht op. Ze is precies in haar contouren, maar oneindig variabel in haar gedaanten. Ze bezit tegelijk stabiliteit en onzekerheid, stilte en luidheid, en draagt in haar eenvoudige verschijning een spanning die talloze andere spanningen in zich bergt.”
Het geluid verweeft zich met dit beeld: een stem, druppels die in een schaal vallen, een fluitend kind, een zingend wijnglas. Door herhaling worden klanken zelf ronde vormen, dringen ze het onbewuste binnen, en slaan ze een brug tussen het fysieke en het metafysische.
De ogen zoeken
De oren vinden
lengte: 6 minuten
premiere: International Film Festival Rotterdam 1999
regie: BarBara Hanlo
scenario: BarBara Hanlo
productie: PEP
sales: PEP
camera: BarBara Hanlo
montage: Jan Wouter van Reijen
geluid: BarBara Hanlo
festivals en vertoningen: International Filmfestival Rotterdam 1999 / diverse festival in Europa / Film Festival TIJD Amsterdam 2025
