Blauwdruk of Cyanotipie werd uitgevonden door Sir John Herschel, astronoom en wetenschapper. Op 16 juni 1842 gaf hij een lezing over één van zijn ontdekkingen. Hij stelde vast dat onder invloed van zonlicht bepaalde ijzerverbindingen reageren. En een beeld opleverden; door een vel papier in te smeren met een bruingroen mengsel van chemicaliën, daar een negatief op te leggen en het te belichten in de zon. Het papier vervolgens af te spoelen met water resulteerde in een positief blauw beeld dat bewaard bleef en niet onder invloed van licht weer vervaagde. Herschel meende dat hij een van de belangrijkste uitvindingen op het gebied van de fotografie gedaan had. Houdbaarheid van fotografische beelden was in zijn tijd een van de moeilijkste dingen.

Cyanotypie of blauwdruk zijn contactafdrukken. De blauwe kleur kan variëren in toon door de belichting of door de oplossingen van de chemicaliën te veranderen. Ook de papiersoort waarop afgedrukt wordt is van invloed op de kleur en de sfeer van het beeld.
De grootte van het beeld is afhankelijk van de grootte van het voorwerp of negatief dat op het geprepareerde papier gelegd wordt.
Zo heb ik een serie prints gemaakt van grote bladeren die ik plukte en afdrukte. Die bladeren worden negatieven waarin de nerven een lijnenspel vormen die een schoonheid aan structuren onthullen in hun blauwe afdruk.

'Zoals we iets aangenaams dat voor ons vlucht graag achtervolgen, zo kijken we graag naar blauw, niet omdat het zich aan ons opdringt, maar omdat het ons meetrekt.'

J.W. Goethe, Kleurenleer